ဥံဳ-အမွန္တရား (၀ရဇိန္-ပ်ဥ္းမနား)

ေက်ာ္ျမသန္းတုိ႔က ဘုိးေတာ္ကင္းတုိ႔ ဘုိးေတာ္ဂ်ဳိကာတုိ႔လုိ၊ ယုံလြယ္အထိနာတုိ႔လုိ စာအုပ္မ်ိဳး ေရးခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ မ်က္ေမွာက္ ျမန္မာျပည္မွာ ဘုိးေတာ္ေတြ ပေပ်ာက္မသြားေသးဘူး။ အေၾကာင္းကေတာ့ စာဖတ္နည္းၾကလုိ႔ပဲ။ စာဖတ္နည္းတာဟာ ယုံလြယ္ျခင္းရဲ႔ တစ္ခုေသာ အေၾကာင္းျဖစ္တယ္။ လူတခ်ိဳ႔က ဘာသာေရးသမားေတြဟာ မလိမ္တတ္ဘူး၊ မညာတတ္ဘူး ဒီလုိ ထင္ေနၾကတာ ရွိတယ္။ အျမဲပဲ ရုိးသား ေျဖာင့္မတ္လိမ့္မယ္လုိ႔ ဒီလုိလည္း ထင္ၾကတယ္။ ဒီအထင္အျမင္ေၾကာင့္ သူတုိ႔ယုံၾကည္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ မယုံထုိက္သူေတြပါ လုိ႔ ရွင္းျပရင္ အေၾကာက္အကန္ ျငင္းဆန္ျပီး မရတဲ့တစ္ေန႔ ရွင္းျပသူေတြကုိ ရန္ျပဳၾကတယ္။

အမွန္ကေတာ့ သာမန္လူေတြထဲမွာလုိပဲ ဘာသာေရးသမားေတြထဲမွာ လူညာေတြရွိတယ္။ ဒါကုိသတိထားၾကရမယ္။ တခ်ိဳ႔က ဒီလုိသတိထားတာ မရွိဘူး။ ဘာသာေရး တရားျပသူက "တရားစစ္မယ္၊ အ၀တ္အစားေတြ ခၽြတ္" လုိ႔ အမိန္႔ေပးရင္လည္း ယုံယုံၾကည္ၾကည္ ခၽြတ္တာပဲ။ ေနာက္ေတာ့ အမႈအခင္းေတြ ျဖစ္ၾကတယ္။ မခံမရပ္ႏုိင္ ေအာ္ဟစ္ၾကတယ္။

တကယ္က အဆန္းထြင္လာတဲ့ ဘာသာေရး ေဟာေျပာမႈေတြထဲမွာ မေျဖာင့္မတ္တဲ့ သေဘာေတြ ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ ပစၥဳပၸန္ကမၼ၀ါဒလုိ ဘာသာမ်ိဳးဟာ အေတြးအေခၚ ဒႆနနယ္ပယ္ထဲကုိ ရုိးရုိးသားသား အဆင့္အတန္းရွိရွိ တုိး၀င္လုိ႔မရလုိ႔ ဗုဒၶဘာသာရဲ႔ ဂုဏ္အရွိန္အ၀ါ နာမည္ကုိ အလြဲသုံးစားလုပ္လုိက္တဲ့ အေတြးအေခၚ၀ါဒ တစ္ရပ္သာ ျဖစ္တယ္။ ဒီကိစၥက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိသာေနလုိ႔ ထားေတာ့။

တခ်ိဳ႔ မသိမသာ လႈပ္ရွားတာေတြက်ေတာ့ ပုိခက္သြားတယ္။ တခ်ိဳ႔ ဘာသာေရး လႈပ္ရွားသူေတြဟာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာရဲ႔ လက္ေအာက္ကေန သူတုိ႔ရဲ႔ တပည့္ေတြကုိ ပဥၥမံတပ္သားစုနည္းမ်ိဳး နဲ႔စုစည္းေနၾကတယ္။ ဒီလုိတပည့္စုတဲ့ ေဟာေျပာမႈမ်ိဳးဟာ မေျဖာင့္မတ္မႈ သက္သက္ပဲ။ ဘာသာတရားရဲ႔ ေကာင္းက်ိဳးရေစလုိတဲ့ ေစတနာနဲ႔ ေဟာေျပာတာမဟုတ္ဘဲ ကုိယ္ပုိင္ တပည့္စုျခင္းဟာ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ ဓမၼမျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ အဓမၼသာ ျဖစ္တယ္။ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ေထရ္ၾကီး၀ါၾကီးေတြရဲ႔ ဆုံးမခ်က္ေတြကုိ ဘယ္ေတာ့မွ နာယူေလ့ မရွိဘူး။ ဒီလုိ မနာယူတတ္သူဟာ ဘယ္လိုလုပ္ျပီး လူေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္ႏုိင္မလဲ။ လူဆုိးတစ္ေယာက္ပဲ ျဖစ္ဖုိ႔ရွိတာ ထင္ရွားတယ္။ ဘုရားေဟာ တရားေတြနဲ႔ မတူညီတဲ့ ဟာေတြကုိ ဘုရားေဟာ တရားေတြအေနနဲ႔ ေဟာေျပာေနၾကတယ္။

တခ်ိဳ႔ကလည္း ဒီဘာသာေရး အတုအေယာင္ သမားေတြက ေပးႏုိင္သေလာက္ ေဟာေျပာ ေပးကမ္းေနတာကုိ အသာအယာ လက္ခံထားမယ္လုိ႔ ယူဆၾကတယ္။ ေရာင္းသူ၀ယ္သူ ေက်နပ္ရင္ အလုပ္ျဖစ္တာပဲ ဒီလုိေျပာေနၾကတယ္။ ဒါဟာ အေျမာ္အျမင္ မၾကီးတာပဲ။ ဘာသာေရး အတုအေယာင္ သမားေတြဟာ ေရွ႔ေလွ်ာက္မွာ ပုိဆုိးတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြ လုပ္ဖုိ႔ ရွိတယ္။ ဘာသာေရး ယုံၾကည္မႈကုိ အသုံးခ်ျပီး စီးပြားေရးေတြ ႏုိင္ငံေရးေတြလည္း လုပ္ၾကမွာပဲ။ ဒီ့ထက္ ပုိဆုိးတာေတြလည္း လုပ္ဖုိ႔ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ ေလွ်ာ့တြက္ေနၾကတာဟာ လုံးလုံးမွားတယ္။ သူတုိ႔လုပ္ရပ္ေတြက လူသားေတြကုိ မထိခုိက္ေတာင္ မူလဘာသာေတြက အယူအဆ က်မ္းဂန္ေတြ ေမွးမွိန္သြားဖုိ႔ ရွိတယ္။

ဒီစကားကုိ ပုိထင္ရွားရဖုိ႔အတြက္ ၁၉၉၅မွာ ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ ဆာရင္ဓာတ္ေငြ႔နဲ႔ အစုလုိက္အျပဳံလုိက္ လူသတ္မႈေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့့ ဥဳံရွင္ရီက်ိဳဂုိဏ္း (Aum Shinrikyo) (ဥဳံ-သစၥာတရားဂုိဏ္း) ကုိ တည္ေထာင္သူ ဂုရုၾကီး အာဆာဟာရ ရႈိကုိအေၾကာင္း ကုိ ျပန္ေလ့လာၾကည့္ၾကရမယ္။

၁၉၉၅ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔ မနက္ပုိင္း။ ဥဳံရွင္ရီက်ိဳ ဂုိဏ္းသားေတြက တုိက်ိဳျမိဳ႔မွာရွိတဲ့ ေျမေအာက္ မီးရထားလုိင္းထဲကုိ ဆာရင္( Sarin) အဆိပ္ေငြ႔ေတြ လႊတ္ျပီး လူထုကုိ တုိက္ခုိက္တယ္။ ဒီတုိက္ခုိက္မႈေၾကာင့္ လူ ၁၂ ဦးေသဆုံးတယ္။ ၅၄ ေယာက္ ဒဏ္ရာရတယ္။ လူ ၉၈၀ လည္း အေတာ္အသင့္ ဒဏ္ရာရကုန္တယ္။ အခ်ိဳ႔က လူငါးေထာင္ထက္ မနည္း ထိခုိက္ ကုန္ၾကတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္။

ေနာက္တစ္ပါတ္အတြင္းမွာ ဖူဂ်ီရာမေတာင္ေျခက ကာမိကူရွီကီ ရပ္ကြက္ဥဳံဂုိဏ္းပုိင္ အေဆာက္အအုံမွာ ရဲေတြက စစ္လက္နက္ ပစၥည္းေတြနဲ႔ ဇီ၀ပုိးမႊားလက္နက္ ေတြကုိ ရွာေတြ႔တယ္။ ရုရွားလုပ္ MIL Mi-17 ဟယ္လီေကာ္ပတာ တစ္စင္းကုိေတြ႔တယ္။ မၾကာပါဘူး.. မတ္လ ၃၀ မွာ ရဲတပ္ဖြဲ႔ (National Police Agency) အၾကီးအကဲ တာကာဂ်ီ ကူနီမတ္ဆု ဟာ တုိက်ိဳနားက သူ႔အိမ္အနီးမွာ ေလးၾကိမ္တုိင္တုိင္ ေသနတ္နဲ႔ အပစ္ခံရျပီး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ဒဏ္ရာရသြားတယ္။ ဒါကုိ ဥဳံ ဘာသာ၀င္ေတြလုပ္တာလုိ႔ သံသယရွိၾကတယ္။ ဂုိဏ္းေခါင္းေဆာင္ အာဆာဟာရက အဖမ္းမခံရေအာင္ ေရွာင္တိမ္းေနရင္းကပဲ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ျခိမ္းေျခာက္မႈေတြ လုပ္တယ္။ ေမလငါးရက္ေန႔မွာ တုိက်ိဳက ရွင္ဂ်ဴကူဘူတာမွာ လူ၂၀၀၀၀ ေက်ာ္သတ္ႏုိင္တဲ့ ဟုိက္ဒရုိဂ်င္ ဆုိင္ယာႏုိက္အဆိပ္ေတြကုိ ဖမ္းဆီးရမိတယ္။ ဂုရုၾကီးကုိ ေမ ၁၆ ရက္မွာမိတယ္။ သူ႔တပည့္ ဆယ္ေယာက္ေလာက္ကုိလည္း ဖမ္းမိတယ္။ အဲဒီေန႔မွာပဲ တုိက်ိဳျမိဳ႔ရဲ႔ အစုိးရ ရုံးဆီကုိ ဥဳံဂုိဏ္းသားတစ္ဦးက ပါဆယ္ဗုံးတစ္လုံး လက္ေဆာင္ ေပးပုိ႔လုိက္တယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ အတြင္းေရးမွဴး တစ္ေယာက္ပဲ လက္ျပတ္သြားရုံနဲ႔ ကိစၥျပီးသြားတယ္။ ဂုရုၾကီးကုိ လူသတ္မႈ ၂၇ မႈနဲ႔ အျခားျပစ္မႈေတြနဲ႔ စြဲခ်က္တင္ျပီး ေသဒဏ္ခ်ခံရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာလုိ႔ ဒီလုိေတြ လုပ္သလဲဆုိတာ ဘယ္သူမွခုထိ မရွင္းျပတတ္ေသးဘူး။

ဒီလုိလူတစ္ေယာက္ရဲ႔ ဘ၀အေျခအေနကုိ အမ်ားက ေလးစားၾကရတဲ့ ဂ်ာနယ္လစ္တစ္ဦးျဖစ္သူ ရႈိကုိအီဂါ၀ါ (Shoko Egawa )က ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာတည္းက ဖြင့္ခ်ထားျပီးသား ျဖစ္တယ္။ ဒါကုိ ကုိးကားျပီး ေနာက္ပုိင္းမွာ တုိင္းမ္မဂၢဇင္းက သတင္းေဆာင္းပါး တစ္ခု ေဖာ္ျပတယ္။ (တကယ္ေတာ့ ေရးၾကတာေတြက အမ်ားၾကီးပါ) အဲဒီ အခ်က္အလက္ေတြအရ အာဆာဟာရ အေၾကာင္းကုိ ပုိပုိျပီး သိလာရတယ္။ အာဆာဟာရကုိ က်ဴရွဴးကၽြန္းမွာ ၁၉၅၅ မွာေမြးတယ္။ ေမြးကင္းစတုန္းက မ်က္လုံးတစ္လုံး မျမင္ရဘူး။ က်န္တဲ့တစ္လုံးကေတာ့ နည္းနည္း ျမင္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အသက္ေျခာက္ႏွစ္မွာ အာဆာဟာရဟာ မ်က္မျမင္ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းတက္ရတယ္။ ဘြဲ႔ရျပီးတဲ့ေနာက္ အပ္စုိက္ကုတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကူမာမုိတုိမွာ အသက္ေမြးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ တုိက်ိဳျမိဳ႔ကုိ ေျပာင္းသြားတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဖူနာဘာရွီမွာ အိမ္ခန္းငွားျပီး ေနတယ္။ ၁၉၇၈ မွာ ေကာလိပ္ေက်ာင္းသူ တစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ထပ္ျပီး တရုတ္တုိင္းရင္းေဆးေတြ ေဖာ္စပ္ေရာင္းခ်တယ္။ ၁၉၈၂ မွာ ေဆး၀ါးအတုေတြ ေရာင္းခ်မႈနဲ႔ အဖမ္းခံရတယ္။ အဲဒီျဖစ္ရပ္က သူ႔ဘ၀အလွည့္အေျပာင္းကုိ ျဖစ္ေစေတာ့တယ္။ သူျပန္လြတ္ လာေတာ့ ေဆးေဖာ္ေရာင္းဖုိ႔ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့တာ ေတြ႔ရတယ္။ မူလေနရာမွာလည္း ဆက္ေနလုိ႔ မျဖစ္ေတာ့လုိ႔ နယ္သစ္ပယ္သစ္နဲ႔ အလုပ္အကုိင္သစ္ကုိ ရွာေဖြဖုိ႔ တျမိဳ႔တရြာကုိ ထြက္လာခဲ့တယ္။

၁၉၈၄ မွာ အနာဂတ္ရဲ႔ တမန္ေတာ္ေလာင္းလ်ာၾကီးဟာ စီးပြားေရးအကြက္အကြင္း တစ္ရပ္ကုိ ျမင္တယ္။ အဲဒါကေတာ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ ေယာဂသင္တန္းေက်ာင္း ဖြင့္လုိက္ျခင္းပါပဲ။ သူ႔တပည့္ေဟာင္း တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေျပာတယ္။ "က်ဳပ္တုိ႔ဟာ အာဆာဟာရရဲ႔ တပည့္ေတြ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ အဖြဲ႔၀င္ေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္" ဒီလုိဆုိတယ္။ ဂုရုေတြေပၚေပါက္ဖုိ႔ အခ်ိန္ကာလက ရင့္မွည့္လာျပီ ဆုိရမယ္။ ၁၉၇၀နဲ႔ ၈၀ အတြင္းက ကဆုန္ဆုိင္းေျပးေနတဲ့ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံရဲ႔ အံ့စဖြယ္ စီးပြားေရးက ဂ်ပန္လူမ်ိဳးေတြကုိ ရုပ္၀တၳဳေတြအေပၚ ျငီးေငြ႔မႈေတြ ျဖစ္ေစတယ္။ ဒီမွာတင္ အာဆာဟာရရဲ႔ "ဘာသာသစ္"ဟာ ၀ုန္းကနဲ ဒုိင္းကနဲ ေပၚေပါက္လာတယ္။ ဘာသာသစ္က ရုပ္၀တၳဳေတြအေပၚ ျငီးေငြ႔မႈေတြကေန စိတ္သက္သာရာ ရေစမယ္လုိ႔ ကမ္းလွမ္းတယ္။ ဘာသာသစ္ရွင္ရဲ႔ ဥပဓိရုပ္ကလည္း ၾကည္ညိဳစဖြယ္ ရွိတယ္။ ေရငတ္သူေတြ ေရတြင္းထဲ က်သလုိ ျဖစ္ၾကရတာေပါ့။ အခ်ိဳ႔ကေတာ့ ဒီတရားမွ ဒီတရား ဒီလုိျဖစ္ကုန္ၾကတယ္။

ဟိမ၀ႏၲာက အျပန္မွာ အာဆာဟာရက သူ႔ကုိယ္သူ အမွန္တရားကုိ ထုိးထြင္းသိျမင္ျပီး နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳျပီး ျဖစ္တယ္(မဟာယာနက်မ္းလာ ရုတ္တရက္ဥာဏ္ အလင္းရမႈ- ဂ်ပန္လုိ ဆေတာရီရျပီ) လုိ႔ ေၾကျငာတယ္။ စ်ာန္ပ်ံလုိ႔လည္း ရတယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။ သူသိတဲ့ အသိဥာဏ္ေတြကုိ ေဟာေျပာျပမယ္ လုိ႔ ေၾကညာေမာင္းခတ္တယ္။

၁၉၈၇ မွာ အာဆာဟာရက ဥဳံမေဖာက္မျပန္မွန္ကန္တဲ့သစၥာတရား (ဥဳံရွင္ရီက်ိဳ) ကုိ တည္ေထာင္တယ္။ မၾကာမီပဲ သူ႔ကုိယ္သူ ယေန႔ေခတ္ ခရစ္ေတာ္အသစ္၊ ရာစုႏွစ္ရဲ႔ တမန္ေတာ္လုိ႔ ေၾကညာတယ္။ သူ႔အသင္းသားေတြဟာ ဂ်ပန္မွာ ေတာ္ေတာ္ျမန္ျမန္ကုိ ပ်ံ႔ႏွံ႔ကုန္တယ္။ မၾကာမီ ယူအက္စ္နဲ႔ ဂ်ာမနီကုိပါ ျပန္႔ႏွံ႔တယ္။ ေသခ်ာတာေပါ့။ ရုရွားလည္း ပါတယ္။ အာဆာဟာရဟာ ရုရွားႏုိင္ငံ ေမာ္စကုိျမိဳ႔ အားကစားရုံတစ္ခုမွာ လူေပါင္း တစ္ေသာင္းငါးေထာင္ရဲ႔ ေရွ႔မွာ တရားေဟာဖူးတဲ့ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္တယ္။

သူ႔ဘာသာဟာ အေျခခံအားျဖင့္ေတာ့ ဗုဒၶဘာသာပါပဲ ဒါကုိ ေခတ္နဲ႔ေလ်ာ္ညီေအာင္ ခရစ္ယာန္ဘာသာတုိ႔၊ တရားထုိင္နည္းတုိ႔၊ ေယာဂတုိ႔နဲ႔ မြမ္းမံ ျပင္ဆင္ထားတာေပါ့။ ဂုရုၾကီးရဲ႔ တရားေတြမွာ ကမာၻပ်က္မယ္ ဆုိတာလည္း ပါတယ္။ သူက ၁၉၉၇ နဲ႔ ၂၀၀၀ ၾကားမွာ ကမာၻပ်က္မယ္လုိ႔ ဆုိတယ္။ သူဟာ တပည့္ေတြရဲ႔ အထက္မွာ ထုိင္တယ္။ သူ႔ကုိ ရွိခုိးရတယ္။ ေျခမကုိ နမ္းရတယ္။ ဒီလုိအရွိန္အ၀ါေတြနဲ႔ အာဆာဟာရဟာ သူ႔ပြဲဦးထြက္ ေျခလွမ္းေတြကုိ ေကာင္းေကာင္း ထိန္းသိမ္းႏုိင္ခဲ့ျပီး သူ႔ေနာက္ပုိင္း လုပ္ရပ္ေတြကုိ မခန္႔မွန္းသာေအာင္ ဖုံးကြယ္ထားႏုိင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူအမွားေတြ လုပ္တယ္။ ဒါအတြက္ ေသဒဏ္ ေပးခံရတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ဇာတ္သိမ္းသြားျပီလား ဆုိေတာ့ ေလာေလာဆယ္ ဒီလုိပဲ ေျပာရေတာ့မွာပဲ။ သူတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ဘာသာကေတာ့ သုံးႏွစ္ေလာက္ ေစာင့္ၾကပ္ထိန္းသိမ္းမႈခံခဲ့ရျပီး အခုေတာ့ အမည္တမ်ိဳးနဲ႔ ဆက္လက္ ရွင္သန္ေနတယ္။

၁၉၉၅ မတုိင္မီက အာဆာဟာရ စည္းရုံးခဲ့တာေလး တစ္ခု ၾကားဖူးတယ္။ "သင္တုိ႔ထုိင္ေနတဲ့ေနရာကုိ ညဴကလီးယားဗုံးပဲ ျပဳတ္က်လာပါေစဦး၊ သင္တုိ႔အလြယ္တကူ ခုခံလုိ႔ရတယ္ အရည္ၾကည္ တံတုိင္းတစ္ခုကုိ ကာထားလုိက္ရုံပဲ။ ဒါေတြက စိတ္တန္ခုိးရွိရင္ တကယ္လုပ္လုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္ " ဒီလုိကုိ ေျပာခဲ့တာ။ ဒီလုိေတာရမ္းမယ္ဖြဲ႔ ေဟာေျပာေနတာကိုလည္း လူေတြက တကယ္ယုံၾကည္ၾကတာပဲ။ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမွာ မွတ္ပုံတင္ထားတဲ့ ဘာသာေပါင္း ၁၈၃၀၀၀ ရွိတယ္။ ဘာေၾကာင့္ ဘာသာေတြ ဒီေလာက္မ်ားေနရသလဲ ဆုိတာကုိ ေလ့လာေရးသားရရင္ ဒုတိယမၸိ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ထြက္လာမယ္။ ျမန္မာျပည္အေနနဲ႔ အဲဒီေလာက္ ဘာသာအသစ္ေတြ မ်ားမ်ား မလုိဘူး။ ဒါ့ထက္ အေရးၾကီးတာက ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာကုိ ကေခ်ာ္ကခၽြတ္ ေဟာေျပာတာေတြ လုပ္ေနတာကို ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက လက္ခံလုိ႔ မျဖစ္ဘူး။ တု႔ံျပန္ ရွင္းလင္းသင့္တာကုိ ေျဖၾကားရွင္းလင္းၾကဖုိ႔ ဗုဒၶဘုရားက မိန္႔မွာၾကားထားတာ ရွိတယ္။ ဒီမိန္႔မွာၾကားခ်က္ကုိ လုိက္နာေသာ အားျဖင့္ မဟုတ္မမွန္ ေဟာေျပာ ေနၾကတာေတြကို အစြမ္းကုန္ တားဆီးၾကရမွာ ျဖစ္တယ္။

ဒါေပမဲ့ မဟုတ္တာေတြကုိ ရွင္းဖုိ႔ဆုိတာ ေ၀ဖန္သေဘာတရားေရး တစ္ခုတည္းနဲ႔ မလုံေလာက္ဘူး။ အာဏာစက္နဲ႔ အေျမာ္အျမင္က ေကာင္းေကာင္း လုိတယ္။ ဒါေတြကုိလည္း အသုံးျပဳရမယ္။ တခါ အာဏာစက္ ေကာင္းေကာင္း လုိအပ္တာ မွန္ေပမဲ့ မမွန္ကန္တဲ့ တရားအမႈိက္ ေတြကုိ ရွင္းလင္းဖုိ႔ အခရာအက်ဆုံးဟာ ေ၀ဖန္ေရးနဲ႔ သေဘာတရားေတြပဲ ျဖစ္တယ္ ဆုိတာကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သေဘာေပါက္ ၾကရမယ္။ မွန္ကန္တဲ့ ေ၀ဖန္ေရး လုပ္ႏုိင္ရင္ အာဏာစက္ဟာ ေနာက္က ကပ္လ်က္ ပါလာမွာပဲ။ ဒီလုိ အာဏာစက္ကုိ သုံးရင္ မုန္းတဲ့သူေတြ ေပၚလာမွာပဲ။ ေ၀ဖန္ေရးေတြ လုပ္ရျပီဆုိရင္လည္း အေ၀ဖန္ခံရတဲ့ အဖြဲ႔ေတြက လတ္တေလာ အေနအားျဖင့္ မႏွစ္ျမိဳ႔တာေတြ ျပလာၾကလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒါေတြကုိ ငဲ့ေနလုိ႔ မျဖစ္ဘူး။ လုပ္သင့္ လုပ္ထုိက္တာကုိ လုပ္ၾကရမွာပဲ။ ဒီလုိနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္း ေတာ္ေတာ္ၾကာလာရင္ မႏွစ္ျမိဳ႔တဲ့ သူေတြဟာလည္း ႏွစ္ျမိဳ႔တတ္ နားလည္တတ္ လာမွာပဲ ျဖစ္တယ္။ အခု ေက်ာ္ျမသန္းတုိ႔ကုိ က်ဳပ္တုိ႔ ေက်းဇူးတင္သလုိ ေ၀ဖန္သူေတြ ၀ိနိစၧယျပဳသူေတြကုိ ေက်းဇူးတင္လာၾကလိမ့္မယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္... အမွန္တရားကုိ အမွန္တရားလုိ႔ ရုိးရိုးေျပာရင္ ကိစၥမရွိဘူး။ အမွန္တရားေရွ႔မွာ ကြန္႔ညြန္႔ျပီး ဥဳံအမွန္တရားလုိ႔ ေဟာေျပာျပီဆုိတာနဲ႔ သံသယ ထားၾကရလိမ့္မယ္။ ဆန္းျပားတဲ့တရားဟာ လိမ္ညာမႈ ျဖစ္ႏုိင္သလုိ ရာဇ၀တ္မႈ တစ္ရပ္လည္း ျဖစ္ႏုိင္တယ္ဆုိတာ အားလုံး ဗဟုသုတရွိၾကျပီး ျဖစ္သကုိး။


credit to- ဓမၼဥပေဒ

(၀ရဇိန္-ပ်ဥ္းမနား)
.