ဘာသာတရားဟူသည္ ယုံၾကည္မွဳမွ ျမစ္ဖ်ားခံေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ယုံၾကည္မွဳမွသည္ အားထားမွဳ၊ ကိုးကြယ္မွဳ၊ လုိက္နာေဆာင္ရြက္မွဳ စသည္တုိ႔ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ျဖစ္ေပၚလာရေပသည္။ မည္သည့္ဘာသာတရားမဆုိ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳးတည္းပိုင္ မဟုတ္ဘဲ၊ သက္ဝင္ယုံၾကည္မွဳရွိသူတုိင္းႏွင့္ သက္ဆုိင္မွဳရွိေပသည္။ လူသားတုိ႔၏ ၾကီးျပင္းရာေနရာ ေဒသ၊ မ်ိဳးရုိးအစဥ္အဆက္၊ ပတ္ဝန္းက်င္စသည္တုိ႔၏ လႊမ္းမုိးမွဳေၾကာင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အသိဥာဏ္၊ အေတြးအေခၚႏွင့္ဆင္ျခင္တုံတရားကို လုိက္၍လည္းေကာင္း၊ ယုံၾကည္မွဳအမ်ိဳးမ်ိဳးကြဲျပားမွဳေပၚ မူတည္လ်က္ ဘာသာတရားအမ်ိဳးမ်ိဳး ေပၚထြန္းလာရျခင္း ျဖစ္ေပသည္။
လူမ်ိဳးေရးအစြဲႏွင့္ အစြန္းေရာက္စိတ္ဓာတ္ရွိသူမ်ားသည္ မိမိတို႔ယုံၾကည္ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာတရားႏွင့္ လူမ်ိဳးေရးကိုေရာေထြးလ်က္၊ ငါ့လူမ်ိဳး ငါ့ဘာသာတရားဟု တဖက္သတ္ဆန္ဆန္ တေဇာက္ကန္း ျပဳမူတတ္ၾကပါသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ေသာ လူမ်ားေၾကာင့္ အားနည္းေသာလူမ်ိဳးစုမ်ားနွင့္ အလယ္အလတ္ စိတ္ဓာတ္ရွိေသာ လူမ်ိဳးစုမ်ားမွာ အနုိင္က်င့္အႏွိမ္ခံရတတ္ၾကပါသည္။
လူေကာင္းႏွင့္လူဆိုး ႏွစ္မ်ိဳးသာရွိ
မည္သည့္ဘာသာတရားကို ကုိးကြယ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မိမိတို႔လူမ်ိဳးသာျမင့္ျမတ္ပါသည္ဟု ဆိုေစ၊ စည္းစိမ္ဥစၥာ မည္မွ်ပင္ ၾကြယ္ဝပါေစ၊ အာဏာ ရာထူး ဂုဏ္ရွိန္မည္သို႔ပင္ ၾကီးမားပါေစ၊ ဘြဲ႔ထူးပညာ အဆင့္ဆင့္ လက္ဝယ္ပိုင္ထားသည္ျဖစ္ေစ လူ႔အဆင့္အတန္း လူအမ်ိဳးအစားဟူသည္ နွစ္မ်ိဳးသာလွ်င္ ရွိပါသည္။ ကိုယ္က်င့္သိကၡာတရား၊ ကိုယ္က်င့္သီလနွင့္ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား အျပည့္အဝရွိေသာ လူေကာင္းနွင့္ လူျဖစ္ေသာ္ျငားလည္း လူ႔အက်င့္ လူ႔စည္းကမ္း လူ႔သီလကို ထင္သလုိ ခ်ိဳးေဖာက္ျပီး လူသားခ်င္းတန္ဖိုးမထားတတ္ေသာ လူ႔တိရစာၦန္စိတ္ဓာတ္ရွိေသာ လူဆုိးတုိ႔ ျဖစ္ေပသည္။
ယုံၾကည္မွဳ တကယ္ရွိရဲ႕လား…မည္သည့္ဘာသာဝင္မဆုိ ယုံၾကည္မွဳရွိမွသာလွ်င္ လုိက္နာေဆာင္ရြက္မွဳ ရွိၾကပါသည္။ လုိက္နာေဆာင္ရြက္မွဳရွိသူကိုသာလွ်င္ အမွန္တကယ္ ယုံၾကည္သက္ဝင္သူအျဖစ္ လက္ခံရပါမည္။ ယုံၾကည္ပါသည္ဟု ပါးစပ္က ေျပာေသာ္လည္း ဘာသာတရားအဆုံးအမမ်ားကို အမွန္တကယ္ လုိက္နာမေဆာင္ရြက္နုိင္ပါက ယင္းဘာသာဝင္အျဖစ္ သတ္မွတ္ရန္ခက္ခဲပါလိမ့္မည္။ ယုံၾကည္မွဳနွင့္ လုိက္နာေဆာင္ရြက္မွဳ ထပ္တူက်သူကိုသာလွ်င္ အစစ္အမွန္အျဖစ္ သတ္မွတ္နုိင္ပါသည္။
ထ႔ုိျပင္ မ်က္ကန္းယုံၾကည္ျပီး ေသေသခ်ာခ်ာ မသိနားမလည္သူမ်ားနွင့္ သိရွိနားလည္ေသာ္လည္း တိတိက်က် မလုိက္နာသူမ်ားေၾကာင့္ ဘာသာတရား၏ အဆင့္အတန္းက်ဆင္းတတ္ပါသည္။ လူ႔အဆင့္အတန္းျမင့္မားသူ လူေကာင္းတုိ႔အေပၚ ဘာသာတရား၏ အဆုံးအမတရား လႊမ္းမုိးမွဳ ရွိနုိင္ေသာ္လည္း၊ ဘာသာတရား အဆင့္အတန္းျမင့္မားမွဳသည္ လူတုိင္းအေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳ မရွိနုိင္ေပ။ ယုံၾကည္မွဳနွင့္ လုိက္နာေဆာင္ရြက္သူမ်ားအေပၚတြင္သာ ၾသဇာသက္ေရာက္မွဳရွိနုိင္ေပသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အဆင့္အတန္း ျမင့္မားေသာ ဘာသာတရားကိုးကြယ္သူတုိင္းအား လူေကာင္းဟု မသတ္မွတ္နုိင္ေပ။
လူမ်ိဳး၊ အသားအေရာင္နွင့္ အဆင့္အတန္းအခ်ိဳ႕တုိင္းျပည္မ်ားတြင္ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမွဳ၊ အသားအေရာင္ကြဲျပားမွဳနွင့္ မ်ိဳးရုိးအဆင့္အတန္း အနိမ့္အျမင့္ဟူ၍ မတူညီေသာ အခြင့္အေရးျခားနားမွဳမ်ား ရွိၾကပါသည္။ အမွန္စင္စစ္ မိမိတို႔ျပဳခဲ့သမွ် ကံတရားမ်ားေပၚ မူတည္လ်က္ျဖစ္ေပၚလာေသာ အသြင္အျပင္မ်ား၊ အေျခအေနမ်ားကို ေရြးခ်ယ္နုိင္စြမ္း မရွိသကဲ့သို႔၊ ျငင္းဆန္နိုင္ခြင့္လည္း မရွိၾကေပ။ သို႔ရာတြင္ ပုံပန္းသဏၭာန္ အသြင္အျပင္ အသားအေရာင္ မ်ားကို ျပဳျပင္ဖန္တီးနုိင္စြမ္း မရွိေသာ္လည္း၊ မိမိတို႔၏ကံတရားမ်ားႏွင့္ စိတ္ဓာတ္မ်ားကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းျဖင့္ ပိုမိုေကာင္းမြန္ေသာ ဘဝအေျခအေနမ်ားကို ရယူႏုိင္ၾကပါသည္။
သီလေစာင့္မွ အူမေတာင့္မွာေပါ့…ျမင့္ျမတ္ေသာ ကိုယ္က်င့္တရားႏွင့္ ေစာင့္ထိန္းရမည့္သီလတရားတုိ႔ကို ပစ္ပယ္လ်က္ မိမိတို႔၏ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ မသမာေသာ နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ ၾကိဳးပမ္းမွဳသည္ လတ္တေလာအေျခအေနအတြက္ ေကာင္းမြန္နို္င္ေသာ္လည္း၊ ေရရွည္တြင္မူ အဆင္မေျပမွဳ ဒုကၡမ်ားစြာကို ရင္ဆုိင္ၾကရေပမည္။ ငတ္လာလွ်င္ ဘာမဆိုလုပ္လိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္ျခင္းသည္ မရွိလို႔မလွဴ၊ မလွဴလုိ႔မရွိ ဆိုသကဲ့သုိ႔ပင္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ သီလမရွိခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ဆင္းရဲျခင္းျဖစ္ေပၚေစေသာ္လည္း၊ ဆင္းရဲမွဳေၾကာင့္ သီလမေဆာက္တည္နုိင္ပါက သံသရာဝဋ္ဆင္းရဲမွ မည္သည့္အခါမွ် ရုန္းထြက္နုိင္မည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ သီလေဆာက္တည္မွဳေၾကာင့္ ဆင္းရဲရာမွ ခ်မ္းသာလာျခင္းသည္ အတုိင္းအတာတခုအထိ တည္ျမဲနုိင္ေသာ္လည္း၊ သူတပါး မ်က္ရည္ေပါက္ၾကီးငယ္က်ျပီးမွ ရလာေသာ မသမာေသာနည္းျဖင့္ ေငြေၾကးခ်မ္းသာလာျခင္း၏ အက်ိဳးဆက္သည္ စိတ္ဆင္းရဲ ကိုယ္ဆင္းရဲျဖင့္ ဘဝကို အဆုံးသတ္ရမည့္အျပင္ သံသရာတေလွ်ာက္တြင္လည္း ဆုိးက်ိဳးေပါင္းစုံကို ရင္ဆုိင္ေတြ႔ရေပလိမ့္မည္။ တဘဝ တခဏ မိမိတို႔ဘဝ အဆင္ေျပခ်မ္းသာေစရန္ လူသားခ်င္းမစာနာ လူလူခ်င္းမညွာတာဘဲ တျခားသူမ်ားအား ဒုကၡေပးသူမ်ားသည္ တခ်ိန္ခ်ိန္တြင္ ထပ္တူထပ္မွ်ခံစားမွဳ ဝဋ္လည္ျခင္းကို ျပန္လည္ခံစားရမည္ ျဖစ္ပါသည္။
အေရအတြက္ထက္ အရည္အခ်င္းက ပိုအေရးၾကီးပါ၏….သာသနာတည္တ့ံေရးနွင့္ သာသနာသန္႔ရွင္းေရးတည္းဟူေသာ အရည္အခ်င္းရွိမွသာ သာသနာျပန္႔ပြားေရးတည္းဟူေသာ အေရအတြက္ မ်ားျပားလာနုိင္ပါသည္။ ျမတ္စြာဘုရား သာသနာအဆုံးအမမ်ားကို အမွန္တကယ္လုိက္နာျခင္းမရွိဘဲ အမည္ခံဗုဒၶဘာသာဦးေရ မ်ားျပားလာျခင္းသည္ သာသနာပ်က္ဆီးျခင္း၏ အစပ်ိဳးလကၡဏာျဖစ္လာနုိင္ပါသည္။ သက္ဝင္ယုံၾကည္မွဳ သဒၶါတရားနွင့္ လုိက္နာက်င့္သုံးမွဳ အက်င့္ျမတ္ ရွိေသာသူ မ်ားျပားလာျပီး လက္ဆင့္ကမ္း အေမြေပးျခင္းျဖင့္သာ သာသနာေရရွည္ တည္တံ့ျခင္း ရွိလာနုိင္ပါသည္။ ဗုဒၶသာသနာသည္ ဆြဲေဆာင္စည္းရုံးျပီး ဆုေတာင္းျပည့္ေစတတ္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ၊ ကိုယ္တုိင္လုိက္နာ က်င့္ၾကံအားထုတ္ျခင္းျဖင့္သာ တသက္တာ စြဲျမဲေစရျခင္းျဖစ္ေပသည္။ မက္လုံးေပး ဆြဲေဆာင္မွဳေနာက္ ပါသြားရျခင္းမွာ ဗုဒၶသာသနာအဆုံးအမကို မလုိက္နာ မက်င့္သုံးျခင္းတည္းဟူေသာ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္ ယုံၾကည္သက္ဝင္မွဳဟူေသာ အက်ိဳးတရားမခိုင္ျမဲျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္ေပသည္။ ယုံၾကည္မွဳရွိမွသာ လုိက္နာမွဳရွိမည္ျဖစ္ျပီး၊ အျပန္အလွန္အားျဖင့္ လုိက္နာက်င့္သုံးမွဳရွိမွသာ ယုံၾကည္မွဳခိုင္ျမဲမည္ျဖစ္ေပသည္။
အေျခခံမွသည္ အျမင့္ဆီသို႔…မည္သည့္အေၾကာင္းအရာမဆို အေျခခံက်က် အေသအခ်ာ နားလည္သေဘာေပါက္မွသာလွ်င္ အဆင့္ျမင့္ဆီသုိ႔ တက္လွမ္းနုိင္ပါမည္။ အေျခခံက်က် နားလည္သေဘာေပါက္သူမ်ားသည္ ယုံၾကည္မွဳခုိင္ျမဲျပီး လုိက္နာက်င့္သုံးမွဳ ပိုမုိစိတ္ပါဝင္စားလာနုိင္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အေျခခံသင္တန္းမ်ား သင္ၾကားမွဳသည္ အလြန္အေရးပါလွပါသည္။ နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္းတရားထက္ အပါယ္ေလးပါး လြတ္ေျမာက္ေရးတရားက ပိုမုိအေရးၾကီးလွပါသည္။ အေျခခံတရားမ်ားကို နားလည္မွဳမရွိပါလ်က္နွင့္ အဆင့္ျမင့္နိဗၺာန္ေရာက္တရားမ်ားကို နားလည္ရန္ ခက္ခဲပါလိမ့္မည္။
အယူဝါဒနွင့္လုပ္ရပ္ မမွားေစခ်င္ပါ….မိမိတို႔၏ သာသနာ ေရရွည္တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရး၊ ျမင့္ျမတ္တင့္တယ္ေစေရးႏွင့္ သိကၡာျမင့္မားေရးသည္ မိမိတို႔၏ အယူဝါဒနွင့္ လုပ္ရပ္မွန္ကန္ျခင္းေပၚ မူတည္လွပါသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ ရဟန္းေတာ္အခ်ိဳ႕၏ မွားယြင္းေသာ အယူဝါဒမ်ားနွင့္ လုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ အျခားေသာ ဘာသာဝင္မ်ား၏ အထင္အျမင္ေသးျခင္း၊ နားလည္မွဳလြဲျခင္းမ်ားကို ခံရတတ္ပါသည္။ ထုိထက္ ဆိုးဝါးသည္မွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္အခ်ိဳ႕၏ စိတ္ပ်က္မွဳ အထင္ေသးမွဳသည္ ယင္းတုိ႔ကို ဘာသာေျပာင္းေစသည္အထိ ျဖစ္ပြားေစတတ္ပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ လူအခ်ိဳ႕၏ ငါ့လူမ်ိဳး ငါ့ဘာသာဟူေသာ အစြန္းေရာက္ တေဇာက္ကန္းဆန္ဆန္ ျပဳမူေျပာဆုိမွဳမ်ားသည္လည္း ဗုဒၶသာသနာ၏ ဂုဏ္သိကၡာကို က်ဆင္းေစတတ္ပါသည္။
ဆရာ၊ ဒကာ လက္တြဲညီစုိ႔….ဘုရားသာသနာေရရွည္တည္တံ့ေရးသည္ ရဟန္းသံဃာေတာ္ ဆရာေတာ္မ်ားနွင့္ တပည့္သား ဒကာ ဒကာမမ်ား၏ လက္တြဲညီညီေဆာင္ရြက္မွဳေပၚ မူတည္ပါေသာေၾကာင့္ မိမိတို႔လက္ထက္တြင္ သာသနာေတာ္ၾကီး ျမင့္ျမတ္တင့္တယ္ေစေရးနွင့္ မညွိဳးႏြမ္း မကြယ္ေပ်ာက္ေစေရးသည္ လူတုိင္း၏ သမုိင္းေပးတာဝန္ ျဖစ္ပါသည္။ ။
ေရးသားသူ
ထက္စုႏွင္းဆီ (၀၆-၀၅-၂၀၁၁)
